"Bir gün sizden yine “Birbirinizin kanını dök- meyeceksiniz,  kendinizden  olanları  yurdunuzdan çıkarmayacaksınız!” diye söz aldık. Bunu kabul etmiştiniz; siz de buna şahitsiniz.’’ Bakara 2/84)

Ayette bize kendilerine Allah'ın kitabı verilmiş olan bir topluluğun örnek vermektedir. Bizde kendisine Allah'ın kitabı inmiş bir topluluğuz. İsrailoğulları o kitaba karşı yanlış yapınca, nasıl kötü neticelere düşüyorlarsa, biz de Kurana karşı yanlış yaptığımızda bizde aynı karşılığı görürüz. Sonuç olarak ayetleri Yahudilere inmiş, müşriklere inmiş diye ayıramayız, biz ayette hangi anlatılana uyuyorsak onlardanızdır, kendimizi düzeltip mümin tarifine girmeye çalışmalıyız.

Ayette geçen "misak" kelimesi "kesin söz" anlamına gelir. İsrailoğullarından alınan söz, onlara kitap indiğinde alınmıştır. "Bir gün Tur’u tepenize kaldırarak sizden kesin söz almıştık."(Bakara 2/93) ayetinde bahsedilen söz tarihi bir olaydır fakat misak/söz alması her bir yahudi için tekrarlanan bir olaydır. Aslında her bir yahudiden ziyade her bir insanın Allah'a verdiği bir misakı/kesin sözü vardır ve bu sözü hayatımızın her zamanında da tekrarlamaktayız. Bu durum sadece yahudiler, müslümanlar yani ehli kitap için değil tüm insanlık içindir, çünkü her insan içinde yaratıcısına söz vermektedir. (bkz.elestubirabbikum hadisesi). İmtihan noktası ise insanın tercihlerinde içinde bildiği doğrulardan yana mı yoksa yanlıştan yana mı yapılacağıdır. Zira insan bilmediğinden sorumlu tutulmamaktadır. Peygamberimiz zamanında yaşayan yahudiler de kurandan önce kendi kitapları ellerindeyke bu sözü vermişlerdi, bu gün müslümanlar da bu sözü vermiş bulunuyoruz bu yüzden Allah'a karşı sorumluyuz. Müslümanlar Hz. Muhammed'in ölümünden bir süre sonra bu sözü bozmuş ve birbirlerini öldürmeye başlamışlardır. İnsanların arasına giren şey ise dünyalıktan ibarettir.