[*] "Rahmân” ve “Rahîm" kelimeleri, rahmet (رحمة) kökündendir. Rahmet, iyilik ve ikramı gerektiren incelik anlamındadır. Allah’ın özelliği olarak kullanılınca sadece iyilik ve ikram anlaşılır (Müfredât). Rahmân “rahmeti her şeyi kuşatan” demektir. Bu özellik Allah’tan başkasında olmayacağı için  bu kelimeyi “iyiliği sonsuz” diye çevirdik. Rahîm “çok merhametli” demektir. Bu özellik Allah’ın dışındaki varlıklarda da olabileceği için ona "ikramı bol" anlamını verdik. Nitekim ‘rahîm’ kelimesi, Tevbe 9/128. ayette Resulullah için; Fetih 48/29. ayette ise müminler için kullanılmıştır.

[*] En’am 6/125, İsra 17/73-75, Taha 20/25, Zümer 39/22.

[*] Nahl 16/127-128, Duha 93/7.

[*] Ahzab 33/21, 45-46. 

[*] Talak 65/7.

[*] Bu ayet indiği zaman Nebîmizin şu müjdeyi verdiği rivayet edilmiştir: “Bir güçlük iki kolaylığı asla yenemez.”(Muvatta, Cihad 6).

[*] Bir kişinin en değerli varlığı vaktidir (Asr 103/1-3). Bu yüzden inanan kişi, vaktini Allah’ın rızasına aykırı olmayan işlerle değerlendirmelidir. 

[*] Allah son nefese kadar kulluğa devam etme emri vermiştir (Hicr 15/99, Ahzab 33/1-3, Müzzemmil 73/8).