"İnanıp güvenen, iyi işler yapan, namazı tam kılan ve zekâtı verenler, Sahipleri(Rableri) katında ödülü hakederler. Onların üzerinde bir korku olmaz, üzüntü de çekmezler."(Bakara 2/277)

Gelenekte hadis diye uydurulmuş olan bir kişinin anne karnında cennet ve cehennemlik olup olmadığının yazıldığı görüşü bu ayette yıkılmaktadır. Ayette inanıp iyi işler yapan, namazı tam kılan ve zekatı verenlerin üzerlerinde bir korku ve üzüntü olmayacağı söylenmektedir. Gelenekteki inanca göre ise ana rahminde cennetlik yazılmışsa ömür boyu isyankar olsa da son anda yaptığı iyilikte cennete gidecek, ana rahminde cehennemlik yazılmışsa ömür boyu iyilik yapsa son anda cehennemlik bir amel işleyerek cehenneme gider. Bu durum insan için tüm hayat boyu korku ve huzursuzluğu getirecektir. Oysa ayette inanan kişinin gayretiyle yapacağı iyi işler amelleri karşılığı ödül ve bunların vereceği huzur bildirilmektedir. Demek ki insan yapacağı davranışlarla kendi geleceğini kendisi çizer ve karşılığını Cenab-ı Hak'tan alır.

Ayette dikkat çeken bir diğer husus da iyi işlerin namaz ve zekat ibadetlerinden önce gelmesidir. Zira günde 5 vakit namaz kılınırken 24 saat, yılda bir kere zekat verilirken senenin tamamında iyi işlerle meşgul olmak gerekir. Ayete göre yılın özel bir günü şu kadar rekat namaz kılarsan 80 yıl kılmış kadar sevap alırsın, sabah namazında şu duayı okuyan akşama kadar ölürse şehit olur gibi yanlış inançlar çürümektedir. Allah-u Teala önce inancı sonra sürekli iyi işler yapmayı sonra da namaz ve zekat gibi ibadetleri emretmektedir. Bir bütünlük içinde olan emirlerle dolu bir hayat sadece bir zamana ait yapılan dua ya da ibadete denk değildir.